Baza wiedzy / Złamanie Collesa

Złamanie Collesa to najczęstszy typ złamanie dalszej (czyli znajdującej się bliżej nadgarstka) części kości promieniowej. Jest to jeden z najczęstszych urazów tej okolicy we wszystkich grupach wiekowych. Zwykle jednak występuje po 50 roku życia, częściej u kobiet niż mężczyzn. Przyczyną jest upadek na wyprostowaną w nadgarstku rękę.

Objawy

Główne objawy, które mogą wystąpić w złamaniu Collesa to:
● silny ból, pojawiający się nie tylko przy próbach poruszania nadgarstkiem oraz palcami dłoni,
● obrzęk, zaczerwienie i zwiększone ucieplenie nadgarstka (związane ze stanem zapalnym),
● ograniczenie ruchomości nadgarstka,
● krwiak w miejscu urazu.

W przypadku złamań przemieszczonych może pojawić się charakterystyczna deformacja pod postacią tzw. widelca.

Diagnostyka

Podstawowym badaniem dodatkowym w przebiegu diagnostyki złamania Collesa jest zdjęcie rentgenowskie (RTG) ręki oraz przedramienia. Otrzymany obraz jest zwykle charakterystyczny i wystarczający do rozpoznania tego typu złamania. Zdjęcie wykonuje się w projekcji tylno-przedniej oraz bocznej. Widoczna jest na nim szczelina złamania w części dalszej kości promieniowej, a powstały odłam kostny jest przemieszczony ku grzbietowi ręki. Szczelina złamania zwykle lokalizuje się w odległości kilku centymetrów od powierzchni stawowej, co określa się jako złamanie zewnątrzstawowe.
Poza złamaniami Collesa istnieją inne typy złamań dalszej części kości promieniowej. Należą do nich m.in. złamania z obejmujące powierzchnię stawową. Jeśli badanie RTG ujawni, że doszło do złamania przezstawowego, czyli takiego w którym szczelina złamania przechodzi przez powierzchnie stawowe, bardzo pomocne jest wykonania badania tomografii komputerowej (TK). Pozwala ona ustalić stopień przemieszczenia poszczególnych odłamów kostnych i lepiej zaplanować leczenie.

Leczenie

W zależności od stopnia przemieszczenia, złamanie Collesa może być leczone zachowawczo lub operacyjnie.
Leczenie zachowawcze polega na nastawieniu w znieczuleniu i zastosowaniu sztywnego unieruchomienia stawu promieniowo-nadgarstkowego, które obejmuje dłoń, nadgarstek oraz przedramię (czasami również staw łokciowy w pierwszych tygodniach leczenia). Zastosowanie znajdują opatrunek gipsowy lub orteza sztywna, stosowane przez okres około 6 tygodni. W przypadku leczenia zachowawczego konieczna jest ścisła kontrola, ponieważ pomimo unieruchomienia może dojść do wtórnego przemieszczenia odłamów. Kontrole z wykonaniem badania rtg wykonuje się w tygodniowych odstępach do 3-go tygodnia od nastawienia. Ten typ leczenia można zastosować w przypadku złamań nieprzemieszczonych i niektórych złamań przemieszczonych.
Złamania niestabilne, czy z przemieszczeniem dłoniowym (tzw. Smitha), przezstawowe i wieloodłamowe zwykle wymagają leczenia operacyjnego. Stosuje się je także, jeśli w przebiegu unieruchomienia dojdzie do destabilizacji i wtórnego przemieszczenia. Zabieg operacyjny najlepiej wykonać w ciągu kilku dni od złamania. Zabieg może polegać na zamkniętej repozycji odłamów i przezskórnej stabilizacji drutami lub otwartej repozycji ze stabilizacją wewnętrzną płytą i śrubami.

Rehabilitacja

Zarówno po unieruchomieniu jak i po zabiegu operacyjnym wskazana jest rehabilitacja kończyny, która znacznie przyśpiesza powrót do zdrowia. Powinna zostać rozpoczęta jak najszybciej po powstaniu stabilnego zrostu kostnego. W przypadku zastosowania leczenia operacyjnego ze stabilizacją kości płytką możliwe natychmiastowe rozpoczęcie fizjoterapii. Początkowo stosowane są zabiegi zmniejszające ból i obrzęk oraz aktywujące sąsiednie stawy i mięśnie. W kolejnych fazach następuje mobilizacja nadgarstka, która ma na celu przywrócenie funkcji ręki sprzed złamania. W szybkim usprawnieniu ręki mogą pomóc zabiegi fizykoterapeutyczne, takie jak odpowiednie ćwiczenia, terapia manualna, pole magnetyczne czy masaże, a także kinesiotaping. Proces rekonwalescencji po złamaniu jest długotrwały i trwa zwykle od 3-ch do 6 miesięcy. W przypadkach bardziej skomplikowanych czas ten może wydłużyć się nawet do roku.

https://cmgamma.pl/specjalista/maciej-klich/

Więcej informacji dotyczących leczenia złamań w CMGamma dostępnych jest na podstronie specjalizacji ortopedia.