Osteoporotyczne załamania kręgosłupa
Zapisz się na wizytę
do specjalisty samodzielnie
przez naszą stronę
Osteoporotyczne załamania kręgosłupa
Osteoporoza jest układową chorobą tkanki kostnej charakteryzującą się obniżoną gęstością kości pacjenta, co zwiększa ryzyko złamań. Jedną z najczęstszych lokalizacji złamań osteoporotycznych jest kręgosłup.
Złamanie kompresyjne kręgosłupa polega na obniżeniu wysokości trzonu kręgowego, zazwyczaj w odcinku piersiowym lub lędźwiowym, kiedy siły działające na kręgosłup przewyższą jego wytrzymałość.
Czy drobny uraz kręgosłupa może być przyczyną złamania?
Złamania osteoporotyczne mogą być wywołane takimi czynnikami jak: niewielki uraz, upadek z własnej wysokości, lub nawet występować spontanicznie na skutek działania siły grawitacji bez ewidentnego urazu kręgosłupa. Złamania kompresyjne mogą być wywołane innymi niż osteoporoza chorobami obniżającymi jakość tkanki kostnej, takimi jak inne choroby metaboliczne, czy guzy kości. Złamania kompresyjne mogą przebiegać bez znaczących objawów, jednak często wiążą się z wystąpieniem dolegliwości bólowych okolicy złamanego kręgu. Złamania, w szczególności dotyczące kilku kręgów, mogą prowadzić do powstania dużej deformacji kręgosłupa i klatki piersiowej w postaci tzw. garbu piersiowego. Deformacja taka w niektórych przypadkach może być przyczyną znaczącego obniżenia wydolności krążeniowo-oddechowej. Jakkolwiek w większości przypadków ból powstały w wyniku złamania zmniejsza się wraz z upływem czasu, u około 1/4 pacjentów złamane kręgi stanowią przyczynę przewlekłych dolegliwości i znacząco obniżają jakość życia.
Diagnostyka
Pacjenci, którzy nagle zaczną odczuwać ból kręgosłupa towarzyszący niewielkiemu urazowi lub nawet bez zauważalnego urazu kręgosłupa, powinni zgłosić się do lekarza.
W celu wykrycia obecności złamania konieczne jest wykonanie zdjęcia rentgenowskiego (RTG). W wybranych przypadkach diagnostyka zostaje rozszerzona o badanie metodą rezonansu magnetycznego (MR).
Niekiedy, szczególnie przy kwalifikacji do zabiegu operacyjnego, zalecane jest wykonanie badania metodą tomografii komputerowej (TK), które pomaga określić rozległość złamania i stopień zajęcia kanału kręgowego.
Leczenie
Niezależnie od tego, czy przyczyną złamania był niewielki uraz kręgosłupa czy działanie grawitacji, do metod leczenia zachowawczego osteoporotycznych z łamań kręgosłupa zaliczyć możemy odpoczynek i leżenie, farmakoterapię oraz gorsety ortopedyczne. Zapraszamy do CM Gamma w Warszawie wszystkie osoby odczuwające ból kręgosłupa spowodowany osteoporotycznym złamaniem lub doznały mniej lub bardziej poważnego urazu kręgosłupa.
Nasi specjaliści czekają na Państwa.
Część pacjentów może odczuwać silne dolegliwości mimo leczenia zachowawczego. Jeżeli nie przynosi ono poprawy w ciągu 6-8 tygodni, należy rozważyć wykonanie zabiegu wertebroplastyki lub kyfoplastyki balonowej.
Wertebroplastyka polega na podaniu cementu kostnego do złamanego kręgu.
Kyfoplastyka balonowa polega na wprowadzeniu do złamanego kręgu balonu, którego zadaniem jest wytworzenie wolnej przestrzeni oraz odtworzenie wysokości trzonu kręgowego. Balon jest następnie wycofywany, a do powstałej przestrzeni podaje się cement kostny pod niskim ciśnieniem. Ten sposób podania cementu ma zwiększać bezpieczeństwo wykonywanego zabiegu i zmniejszyć ryzyko potencjalnych powikłań.
Obie powyższe techniki udowodniły swoją skuteczność w zmniejszaniu dolegliwości bólowych wynikających ze złamania. Kyfoplastyka, teoretycznie, posiada przewagę w postaci umożliwienia odtworzenia wysokości trzonu kręgowego w wybranych przypadkach.
Niezależnie od zastosowanego sposobu leczenia złamania osteoporotycznego kręgosłupa, absolutnie niezbędne jest postępowanie mające na celu zmniejszenie ryzyka kolejnych złamań, a więc farmakologiczne leczenie osteoporozy. W celu oceny jakości tkanki kostnej wykonuje się specjalne badania np. badanie metodą densytometrii (DEXA), co pozwala na określenie wskazań do rozpoczęcia i monitorowania leczenia. Wśród stosowanych leków największą rolę odgrywają obecnie tzw. leki antyresorpcyjne z grupy bifosfonianów, które spowalniają pogarszanie się jakości tkanki kostnej. Postęp osteoporozy oraz możliwości jej leczenia zależą w znaczącym stopniu od trybu życia pacjenta.
Do czynników znacznie zwiększających ryzyko wystąpienia złamania osteoporotycznego należą palenie papierosów, nadużywanie alkoholu, złe odżywianie i brak aktywności fizycznej. Odrębnym zagadnieniem jest zwiększone ryzyko wystąpienia osteoporozy w wyniku przyjmowania określonych leków (np. długotrwała sterydoterapia).