Choroby kolana

Powstają najczęściej w wyniku urazu i może towarzyszyć im silny ból oraz opuchlizna. Wiele z nich można leczyć nieoperacyjnie. Jednak, gdy wskazany jest zabieg, to dysponujemy odpowiednim doświadczeniem oraz implantami wiodących światowych producentów. Pozwala to skrócić okres unieruchomienia oraz powrotu do możliwie największej sprawności, do minimum.

Więzadło krzyżowe przednie jest kluczową strukturą dla stabilności kolana. Położone jest centralnie w kolanie w dole międzykłykciowym i łączy kość udową z piszczelą. Poza funkcją mechaniczną pełni funkcję receptora, który po napięciu powoduje bezwarunkowy odruch napinający odpowiednie mięśnie, by zapobiec zwichnięciu kolana. Dlatego jego uszkodzenie w dwójnasób wpływa na niestabilność stawu kolanowego.

Do uszkodzenia dochodzi najczęściej na skutek urazu skrętnego kolana. Zazwyczaj poza bólem Pacjent czuje wyraźny trzask pękającego więzadła. Później pojawia się wysięk w stawie (krwiak). Najczęściej równocześnie uszkadzanych jest kilka struktur stabilizujących kolano równocześnie. W najczęstszym mechanizmie urazu skrętnego jest to więzadło poboczne przyśrodkowe i łąkotka przyśrodkowa. Przy próbie obciążania stawu może dochodzić do podwichnięcia stawu opisywanego jako „uciekanie kolana”.

Poza badaniem klinicznym kluczowe dla rozpoznania są badania obrazowe (USG i MRI). W populacji młodych aktywnych sportowo osób całkowite uszkodzenie więzadła krzyżowego jest wskazaniem do leczenia operacyjnego, czyli jego rekonstrukcji, po to, żeby zapobiec kolejnym epizodom podwichnięć kolana oraz ograniczyć wynikające z nich uszkodzenia łąkotek, chrząstki itd. W CM Gamma mamy duże doświadczenie w leczeniu takich urazów oraz diagnostykę obrazową pozwalającą na postawienie pełnej diagnozy i zaplanowanie leczenia.

Endoproteza kolana

Endoproteza kolana jest rozwiązaniem w sytuacji, gdy pozostałe metody zawiodą lub zmiany zwyrodnieniowe są już zbyt zaawansowane. Podobnie jak w przypadku barku dostępne są 2 typy endoprotez. O tym, czy zostanie wykorzystana endoproteza kolana całościowa, decyduje stopień zmian. Dlatego zalecana jest przede wszystkim, gdy znaczna część kolana została uszkodzona.

Problem dotykający częściej młodych kobiet, polegający na licznych epizodach zwichnięcia rzepki (czyli opuszczeniu przez nią stawu rzepkowo-udowego) przy relatywnie małych urazach (np. taniec). Najczęściej niestabilność rzepki idzie w parze z dysplazją (czyli nieprawidłowym ukształtowaniem) stawu rzepkowo-udowego. Leczenie wymaga indywidualnego podejścia do Pacjenta i doboru metody leczniczej dla każdego indywidualnie w oparciu o badanie kliniczne i nowoczesne badania obrazowe. W CM Gamma jest wszystko co niezbędne, by kompleksowo leczyć niestabilność rzepki.

W każdym kolanie mamy po dwie łąkotki (przyśrodkową i boczną) położone między odpowiednimi kłykciami kości udowej a plateau piszczeli. Pełnią one m.in. funkcję amortyzacyjną, przenosząc duże obciążenia oraz są jednym z elementów kluczowych dla stabilności kolana.

Do uszkodzenia łąkotki może dojść w mechanizmie urazowym np. podczas urazu skrętnego z równoczesnym rozerwaniem więzadła krzyżowego przedniego lub zwyrodnieniowym (najczęściej dotyczy to rogu tylnego łąkotki przyśrodkowej).

Objawy towarzyszące uszkodzeniu łąkotki

Uszkodzenie łąkotki poza bólem w rzucie szpary stawu kolanowego może objawiać się „przeskakiwaniem” w kolanie spowodowanym przemieszczaniem się fragmentu uszkodzonej łąkotki. W niektórych przypadkach po „przeskoczeniu” może dojść do ograniczenia zakresu ruchomości stawu, taki stan określamy „blokiem kolana” i jest wskazaniem do pilnej diagnostyki i w przypadku potwierdzenia uszkodzenia łąkotki należy jak najszybciej podjąć próbę naprawienia uszkodzenia łąkotki podczas artroskopii.

Bagatelizowanie uszkodzeń łąkotek powoduje poza bólem nieodwracalne zmiany, utrudnia późniejszą naprawę takiej łąkotki i może prowadzić do znacznego przyspieszenia rozwoju zmian zwyrodnieniowych kolana.

Na tę przypadłość narażone są kobiety w podeszłym wieku i osoby cierpiące na otyłość. Czynnikiem zwiększającym ryzyko zapalenia stawu kolanowego są przebyte urazy i uszkodzenia kolana oraz przebyte operacje. Zapalenie stawu kolanowego może występować wskutek wad wrodzonych takich jak: kolana szpotawe, koślawe i chorób: dna moczanowa, reumatoidalne zapalenie stawów. Charakterystycznymi objawami wskazującymi na zapalenie stawu kolanowego jest opuchlizna, ból i sztywność stawu.

Jak leczone jest zapalenie stawu kolanowego?

Zapalenie stawu kolanowego może dotykać również innych struktur znajdujący się obrębie stawu. Kaletki, ciało tłuszczowe Hoffy, czy błony maziowe są bezpośrednio narażone na występowanie zapalenia. Dlatego wówczas zalecane jest leczenie operacyjne, które realizowane jest po uprzednim przeprowadzeniu badań.